Πολιτική Εισήγηση στη Συνέλευση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, 27-28 Μάρτη 2010

Α. Εκτίμηση της συγκυρίας

1. Η Συνέλευση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ γίνεται σε μια κρίσιμη συγκυρία, μέσα στη μεγάλη μάχη ενάντια στο Πρόγραμμα σταθερότητας της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, ενάντια στις απαιτήσεις της ΕΕ, ενάντια στους εκβιασμούς ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ.

 

Πέντε μόλις μήνες μετά τις εκλογές, η νέα κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα απεργιακό κύμα που φουντώνει. Ήδη καταγράφονται τα πρώτα σημάδια ενός ευρύτερου κοινωνικού ξεσηκωμού ενάντια σε μια προσπάθεια αναίρεσης κατακτήσεων δεκαετιών και επιβολής συνθήκης ακόμη μεγαλύτερης εκμετάλλευσης. Οι αλλεπάλληλες κινητοποιήσεις με αποκορύφωμα την μεγάλη πανεργατική απεργία στις 11 Μάρτη δείχνουν ότι το ποτάμι της οργής φουσκώνει. 

Μια σειρά κλάδοι εργαζόμενων προχωράνε σε κινητοποιήσεις και απαιτούν κλιμάκωση, απο τους εργαζόμενους στο Υπουργείο Οικονομικών, στα Τελωνεία και στις Εφορίες που έκαναν την αρχή, μέχρι τους ΟΤΑ, την εκπαίδευση, τα νοσοκομεία, τους συμβασιούχους της Ολυμπιακής, τους σιδηροδρομικούς. Πριν από δύο χρόνια, την περίοδο του Ασφαλιστικού, οι πανεργατικές γίνονταν με απόσταση δύο μηνών. Τώρα έχουν φτάσει να γίνονται ιδιαίτερα συχνά, όπως φάνηκε με τις μαζικές απεργίες στις 10 και 24 Φλεβάρη, στις 5 Μάρτη και στις 11 Μάρτη, οι οποίες ήρθαν μετά από την πετυχημένη απεργία στις 17 Δεκέμβρη και έβαλαν την πίεση για να υπάρξει επιπλέον συνέχεια με την απεργία στις 16 Μάρτη. Αυτό το απεργιακό κύμα ανοίγει νέες δυνατότητες και χρειάζεται να το στηρίξουμε με όλες μας τις δυνάμεις κόντρα στους συμβιβασμούς και τις τρικλοποδιές της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, για να μπορέσει να πάρει σαρωτικές διαστάσεις ενάντια στα βάρβαρα αντεργατικά χτυπήματα του Προγράμματος Σταθερότητας.

Διαβάστε ολόκληρη την Εισήγηση πατώντας εδώ